O kostbaar Kruis

Het is vandaag Goede Vrijdag. Een paar jaar geleden kregen wij op Goede Vrijdag voor het eerst een gebed onder ogen, dat wij hieronder graag met jullie delen:

Ik vereer U, o kostbaar Kruis
met het allerheiligste Lichaam getooid
en gekleurd door het allerkostbaarste Bloed.

Ik aanbid U, o mijn God
vastgenageld aan het heilig Kruis
uit Liefde voor mij.

Bij dat gebed stond toen de volgende mededeling: Wie dit gebed op Goede Vrijdag 33x met het hart bidt, geknield voor een kruisbeeld, verlost 33 zielen uit het vagevuur. Zij zullen uw kostbare voorsprekers worden bij God. (Met kerkelijke goedkeuring).

Kijk: wij geloven met heel ons hart, ziel, en verstand. Maar dan nog weten wij niet zeker of het waar is dat je met dit gebed zielen uit het vagevuur kunt verlossen. Wij geloven echter dat het vagevuur bestaat, en bewoond wordt door zielen die bij hun overlijden nog niet klaar zijn om volledig voor God te kiezen. Die zielen willen naar God, maar ze kunnen niet: ze kunnen vanuit het vagevuur alleen voor anderen bidden, en niet voor zichzelf, en moeten dus wachten op verlossing. Wij hier op aarde hebben de luxe om te bidden voor wie we willen…

Los daarvan: het kan op Goede Vrijdag hoe dan ook geen kwaad om enige tijd door te brengen bij onze gekruisigde Heer. Waarom dan niet met dit gebed, waarmee we in het slechtste geval gewoon met hart en ziel bij Jezus zijn, en in het beste geval tegelijk ook nog zielen uit het vagevuur verlossen en op die manier kostbare voorsprekers verkrijgen?

Wij kiezen ervoor om te geloven, en aanvaarden door het bidden van dit gebed om gewoon een nederig instrument te zijn in de handen van de Schepper.